Lata 30 i 40 Pokuty

Niedawno rozpisywałam się na temat Anny Kareniny, dziś postanowiłam skupić się na znakomitej Pokucie (2007). Skąd ten pomysł? Oba filmy, oprócz znakomitej scenerii łączy osoba reżysera (Joe Wright), głównej aktorki ( Keira Knightley) oraz kostiumografki (Jacqueline Durran). Pokuta to klasa sama w sobie, ujęcia są idealnie dramatycznie skomponowane,  a charakteryzacja aktorów sprawia, że czujemy ten unikalny klimat czasów wojny oraz przemiany zachodzące w bohaterach (przecież  one grają tu pierwsze skrzypce).
Miejsce w historii  Pokuta zawdzięcza przepięknej,zielonej sukni z szyfonu i organzy, w której Keira wystąpiła w kluczowej scenie. Niemal od razu po premierze ona została okrzyknięta najpiękniejszym filmowym kostiumem wszechczasów. Pobiła takie kreacje jak biała suknia Marilyn Monroe czy mała czarna Audrey Hepburn.

Zielone cudo stanowi istne dzieło sztuki: wpisuje się w modę z 1935 roku: podkreśla kobiecość, delikatnie oplata szczuplutką, eteryczną sylwetkę naszej bohaterki. Myślę, że na kimś troche bardziej obdarowanym przez matkę naturę mogłaby wyglądać nieco wulgarnie jednak tutaj nastąpiło idealnie dopasowanie kostiumu do postaci. Suknia miała zerwać z typowym wizerunkiem górnej klasy średniej we wczesnych latach 40 i nadać mu szyku. Soczysty szmaragdowy kolor został wybrany na specjalne życzenie reżysera, miał wzbudzać w widzach niepokój (niczym w filmach Hitchcocka). Zieleń ma być symbolem odwiecznego kuszenia (jest drugoplanowym bohaterem filmu: pojawia się na polach pogrążonej w wojnie Francji, na tapecie w kuchni posiadłości Tallis oraz wodzie zalewającej stację metra Balham) oraz siostrzanej zazdrości.
Sama suknia ma dosyć ciekawy krój: długa do ziemi spódnica ma kształt koła. Perforowany w górnej części i opadający na dekoldzie gorset łączą ze spódnicą cieniutkie ramiączka typu spaghetti oraz podwójnie wiązany pas z tego samego gatunku materiału (podczas filmowania suknii zużyto dziesięć spódnic oraz cztery gorsety). Suknię zapinano z boku na haftki i ukryty zameczek. Wysadzana brylantami bransoleta oraz spinka - gwiazdka to Chanel, złote, skórzane buty- Bally.
Niemniej jednak omawiana kreacja nie jest wcale ahistoryczna. Posiada wiele istniejących w tamtych czasach detalów: gołe plecy i falująca, mająca rozcięcie z przody spódnica. Podobne projekty miał w tamtych czasach w swojej ofercie House of Paquin.

Pozostałe kobiece kostiumy z okresu przedwojennego są jasne, dają aurę arystokratycznej sielanki. Cecylia nosi jasną kwiecistą koszulę i spódnicę do kolan w paski, a po spodem cielistą halkę. Jej siostrze Briony dopasowano dziecięce sukienki w drobny wzorek. Cały ten obraz nie ma być realistyczny, ma być wspomnieniem małej dziewczynki wspominającej czasy swojego dzieciństwa. Biały kostium kąpielowy został zaprojektowany przez Durran w oparciu o oryginał z 1930 roku.
Kiedy następuję przeniesienie do czasów wojny główna bohaterka zostaje ubrana w prawdziwy kostium brytyjskiej pielęgniarki. Do tworzenia uniformu wykorzystano materiał z polskich i czeskich zabytkowych pościeli. Ciekawostką jest, że część mundurów żołnierskich to mundury polskie wypożyczone na potrzeby filmu gdyż było to tańszym rozwiązaniem.

Na koniec przypominam listę 10 najpiękniejszych kostiumów filmowych wszechczasów:

1. Zielona sukienka Keiry Knightley ("Pokuta")
2. Biała sukienka Marilyn Monroe ("Słomiany wdowiec")
3. "Mała czarna" od Givenchy, Audrey Hepburn ("Śniadanie u Tiffaniego")
4. Skórzane spodnie Olivii Newton-John ("Grease")
5. Błękitna sukienka Kate Winslet ("Titanic")
6. Kamizelka z krawatem Diane Keaton ("Annie Hall")
7. Gorset z satyny Nicole Kidman ("Moulin Rouge" )
8. Kabaretki i melonik Lizy Minnelli ("Kabaret")
9. Królewska suknia Cate Blanchett ("Elizabeth: Złoty wiek")
10. Kreacja balowa Vivien Leigh ("Przeminęło z wiatrem").

Buziaki!